DE REIS VAN DE ZIEL EN DE KANS VAN HET LICHAAM EN DE MIND

Je hoeft het niet te geloven. Het mag. Toch, ik geloof dat we niet zomaar hier zijn. Dat onze ziel, onze diepste zuiverste kern, onze afsplitsing van de Bron of hoe je het noemen wil, er bewust voor koos om terug te keren naar de aarde om hier vanalles te leren en weer te groeien naar zijn oorspronkelijke staat, de energie van licht en liefde, ergens in een veld voorbij goed en kwaad waar je aan kan komen als je mild en liefdevol met jezelf en anderen kan omgaan, voorrang geeft aan liefde i.p.v. angst, voorrang geeft aan liefde i.p.v. boosheid, voorrang geeft aan compassie dan aan wraak.

Onze ziel koos een lichaam en een mind om in te reizen.

Onze mind, ons verstand of het angstige deel van ons ego… belet ons vaak ons zielenleven te leven. Het sputtert en het spuit allerlei beperkingen, het is zo aangetrokken tot angst, en besmet met negatieve gedachten en overtuigingen. Het verkrampt het hart. Taak van de mind is dienstbaar te zijn aan het hart en het overvloedige hart van liefde te volgen in liefde en overgave. Dan kan het leven van je ziel zich ontvouwen. De intelligentie van je hart is veel groter dan je mind. Je kan je mind -door je hart en je ziel- ontslaan van zijn rol om meester over je leven te willen zijn en je mind uitnodigen om te komen rusten in de overvloedige ruimte van je hart.

Wie of wat sluit jouw hart?

Soms lukt dat nog niet omdat ook je hart sluiers over zich heeft hangen door gekwetsheden en zich maar wil beschermen in plaats van zich te openen. Maar wie sluit het hart? Is dat je hart zelf of is dat je mind die vanuit minder fraaie ervaringen naar je leven kijkt en niet meer helder waarneemt, projecteert,….  Dit kan een eeuwige wedstrijd blijven die vermoeiend en uitputtend is en die je nooit zal winnen. Ergens weet en voel je dat wel. Alleen ben je nog bang misschien om aan de intelligentie van je hart toe te geven en vertrouw je je eigen hart nog niet. Dan kan je contact maken met je ziel, je dieper weten, dat geen angsten kent en alleen gelooft in dat wat pure liefde is en zich niet meer laat temmen door angsten, negatieve overtuigingen, duistere krachten in en om je heen,….

Alles omarmen, ook je schaduwkanten …

Alles omarmen tot alles mild en zacht wordt en er alleen nog het hart en die ziel overblijft. Dan kan het leven gaan stromen vanuit connectie met je ziel. Dat is diep afzakken in je onderbuik en het stil maken. Je mind zal zijn best doen om allerlei stemmen doorheen die stilte te jagen. Laat hem maar doen. Lach er eens vriendelijk naar en focus je op je onderbuik en je hart. Straal licht uit naar al die stemmetjes, stel ze gerust,…. geef ze geen eten meer. Je kan steeds kiezen waar je naar wil luisteren.

Wat wil jij je kinderen of dierbaren leren?

Liefde of angst? Je kan je kinderen helen door zelf het voorbeeld te geven en daar doortastend in te wezen zonder zelf in angst te schieten. Onrechtstreeks vragen jouw kinderen of dierbaren dat van jou…. “Toon het ons hoe het kan en hoe het moet”, schreeuwen hun zielen, zodat ook zij vanuit hun hart en vanuit liefde kunnen leven zonder oorlog en ruzie. Jij vader, jij moeder, jij opvoeder. Jij kan het verschil maken, werkelijk. Het vraagt enige inspanning en laat je niet wegzetten door eerste rebelse of revolterende acties van anderen, het is slechts hun pijn, hun verduisterd hart en probeer ook daar mild en liefdevol mee om te gaan. Neem het niet persoonlijk.

Zowel je mind als je lichaam staan ten dienste van je ziel.

Wie geeft opdracht aan jouw leven? Is dat je hart en je ziel of is dat je mind volgeladen met angsten? De kunst is lichaam, ziel en mind (in dit geval de wijsheid die in je leeft) op één lijn te brengen en daarnaar te leven met vallen en opstaan, met compassie voor jezelf en anderen. Gun jezelf tijd om die weg te bewandelen. Het hoeft niet elke dag te lukken. Als je deze weg niet volgt, zorgt je ziel er wel voor of iets groters dat je toch meer in deze frequentie en afstemming komt. En is het niet voor dit leven (als je in reïncarnatie zou geloven) dan zal het in het volgende leven zijn.

Ik leef nu dus ik kies nu.

Ik leef nu en kies dus nu, waarom uitstellen? Het leven is me nu geschonken. Mijn ziel verlangt nu dat ik doe wat mijn ziel blij maakt en daar wil ik naar leven. Ik zou zeggen… ga ervoor en geloof dat dan de wonderen gebeuren. Er zijn er ons al veel voorgegaan die daarvan hebben mogen getuigen. Wil jij ook zo’n leven? Volg je hart en ziel. Het gaat om jouw geluk, je zielengeluk. Zielsgelukkig zijn gaat verder dan oppervlakkig geluk dat snel verveling zal bieden voor je ziel. Probeer het eens uit. Je hebt nu de kans om met je lichaam en mind je ziel te volgen. Een prachtige kans, een wonderlijk geschenk in deze nieuwe tijd, een tijd dat we alleen uitgedaagd worden samen iets nieuws te creëren voor onszelf, elkaar, de wereld. Doe je mee of weiger je halsstarrig en leg je zelf greep op je hart en je ziel? Doe je mee? Met je voeten op de grond, je hoofd in het Universum en je hart als dragende kracht van al jouw acties.

Vertrouwen

Dit alles vraagt vertrouwen. Of moet jij eerst alles zien en bewijzen hebben vooraleer je in overgave gaat? Overgave is het leven laten komen, voelen waar je hart en ziel ligt en dan vertrouwen dat het passend zal zijn en je het diepste zielengeluk zal (be)leven.

lieve en ondersteunende groet,

Peter